Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο, να το ρίχνεις επάνω σου όταν κρυώνεις



γύρω σου υπάρχουν χρώματα
αλήθεια υπάρχουν
και είναι χρώματα όμορφα, χρώματα ζωντανά
οι άνθρωποι ξεχνάμε την ύπαρξή τους, μα εσύ όχι

δεν με πιστεύεις;
μα στο λέω εγώ
ε, λοιπόν και τι μ’ αυτό;
και επειδή στο λέω εγώ σημαίνει κάτι;
ισως να το έχεις ξανακούσει
ισως να στο έχουν ξαναπεί
ισως

μα αν δεν πιστεύεις εμένα τότε στάσου λιγάκι και σώπασε
ακου την καρδιά σου
μονάχα αυτήν

τριγύρω υπάρχει σιωπή
πως νιώθεις;
΄΄ μην φοβηθείς
μην χαθείς ΄΄
ο κόσμος πλάι σου χρώματα γεμάτος
οταν εσύ ονειρεύεσαι
οταν εσύ νιώθεις

να ξέρεις πως όταν γελάς το αισθάνομαι
κι αν έχεις απελπιστεί τότε κοίτα τη θάλασσα ένα απάνεμο δειλινό
τότε που ο ήλιος παίζει ανέμελος κρυφτό με τον αφρό
τότε που γεμίζει το πέλαγος μενεξέδες και γαζίες
αυτό είναι το χρώμα σου
με πιστεύεις;




                                                         Ps I love you    (δεν θυμάμαι αν στο είχα πει)














Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..
Γλυκιά μου, μη χαθείς



-----------------------------------------------------------------------------------------------------------








Τι χρώμα έχει η λύπη; Ρώτησε το αστέρι την κερασιά και παραπάτησε στο ξέφτι κάποιου σύννεφου που περνούσε βιαστικά. Δεν άκουσες; Σε ρώτησα, τι χρώμα έχει η λύπη;
- Έχει το χρώμα που παίρνει η θάλασσα την ώρα που γέρνει ο ήλιος στη αγγαλιά της. Ένα βαθύ άγριο μπλέ.
- Τι χρώμα έχουν τα όνειρα;
- Τα όνειρα; Τα όνειρα έχουν το χρώμα του δειλινού.
- Τί χρώμα έχει η χαρά;
- Το χρώμα του μεσημεριού αστεράκι μου.
- Και η μοναξιά;
- Η μοναξιά έχει χρώμα μενεξεδί.
- Τι όμορφα που είναι τα χρώματα! Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο, να το ρίχνεις επάνω σου όταν κρυώνεις.
- Το αστέρι έκλεισε τα ματια του και ακούμπησε στο φράχτη. Έμεινε κάμποσο εκεί και ξεκουράστηκε.
- Και η αγάπη; Ξέχασα να σε ρωτήσω, τι χρώμα έχει η αγάπη;
- ...Το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού,απάντησε το δέντρο.
- Τι χρώμα έχει ο έρωτας;
- Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, όταν είναι πανσέληνος.
- Έτσι ε; Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, είπε τo αστέρι. Κοίταξε μακριά στο κενό.Και δάκρυσε

απόσπασα απο το βιβλίο
το χρώμα του φεγγαριου- αλκυόνη παπαδάκη (ισως το πιο συναισθηματικό βιβλίο που διάβασα ποτέ)

1 σχόλιο:

  1. αναρωτιέμαι που να το έχω αυτό το βιβλίο που δεν το τέλειωσα ποτέ...

    ψάχνω να ρίξω κάτι απάνω μου για να μη κρυώνω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή