Φτιάχνω απόψε με κουρέλια και σανίδια
έναν συνοικισμό αυτόνομο
Μ'αυτούς που ψάχνουν για διαμάντια στα σκουπίδια
και στον υπόνομο





3 σχόλια:

  1. *Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι
    αλλιώς τη β ά ψ α μ ε*


    [Κ. Γώγου, ποιητική συλλογή "Ιδιώνυμο"]
    "Μη νομίζεις ξέρω πόσο κουράζεσαι να ζωντανεύεις τα όνειρα.Μα το παιδί είναι μικρό κι εγώ στριμωγμένη.Μη βάλεις πάλι τις φωνές και μουρμουράς μονάχη πως όλο ζω με ψέματα έμαθα και το παιδί κι είμαι ονειροπαρμένη.
    Δεν ξέρω όμως μάνα άλλο τρόπο να ζώ.
    Είναι κι αυτός μάνα ένας τρόπος να ζήσεις.
    Σας αγαπώ πολύ και τις δύο.Μην κλαις.
    Πάω να κοιμηθώ.
    Έχω να ονειρευτώ
    -λεπτομέρειες δηλαδή μείνανε-
    απ' αύριο δε θα κλαίει κανένας."


    "Είναι κι αυτός ένας τρόπος να ζεις."
    Είναι ίσως ο μόνος τρόπος να ζείς.


    υγ. [http://www.youtube.com/watch?v=7QT2AGG2I-k]

    υγ'. -Ξέρω- Υπερμεγέθες πρώτο σχόλιο(!), αλλά δε φταίω μου ήρθαν αμέσως τρείς άνθρωποι στο νου.
    Πρώτη η Γώγου (που το παραμύθι της την έκανε να μετεωρίζεται μεταξύ ζωής και θανάτου), έπειτα, ο Σαββόπουλος (που έκανε το παραμύθι τέχνη, έκφραση, καταγγελία) και τέλος.. η Μαρή [:)] που τρέφει καθημερινά τα παραμύθια μας ("with a cup of tea and bread with lots and lots and lots of jam")

    υγ". =]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 1) καθόλου υπερμeγέθες σχόλιο... όσα σχόλια και να κάνει κανείς πάνω σε αυτό το τραγούδι είναι πολύ λίγα

    2) ένα (ακόμα ψάχνω τον επιθετικό προσδιορισμό που να αξίζει σε εαυτό το ποίημά) ποίημά από έναν πραγματικά ΑΝΕΝΤΑΧΤΟ άνθρωπο και
    σ' ευχαριστώ που το ανέφερες!

    3) ένα από τα τραγούδια που τραγούδησε ο Σαββόπουλος και για τα οποία τον εκτιμώ βαθύτατα

    4) αυτό το σχόλιο έπρεπε να γράψεις σήμερα στο διαγώνισμα της Μαρης... ταιριάζει απολυτα πιστεύω.. και αν βάλθηκες με αυτό το ("with a cup of tea and bread with lots and lots and lots of jam") να με κάνεις να βουρκώσω, μόλις τα κατάφερες :)

    γενικά ευχαριστώ ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. συγνώμη για αυτό το υπερμeγέθες.... βιασύνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή