"...Σ' αυτόν τον τόπο των παράλληλων μονόλογων,όπου όλοι είμαστε τόσο τραγικά αυτοδίδακτοι....."


σκεφτομαισκεφτομαισκεφτομαισκεφτομαισκεφτομαισκεφτομαισκεφτομαισκεφτομαισκεφτομαισκεφτομαι
θυμαμαιθυμαμαιθυμαμαιθυμαμαιθυμαμαιθυμαμαιθυμαμαιθυμαμαιθυμαμαιθυμαμαιθυμαμαιθυμαμαιθυμαμαι
απουσιαπουσιαπουσιαπουσιαπουσιαπουσια--ενα ανεξαντλητο ονειρο--απουσιαπουσιαπουσια











ακου τη μελωδια και αυτο πιστευω φτανει
































2 σχόλια:

  1. τους καταλαβαίνεις τους παράλληλους κόσμους , σου χτυπάνε τα κουδούνια των αισθήσεων , σε παίρνουν από το χέρι για βόλτες μοναδικές που καμία βιντεοκάμερα δεν μπορεί να αποθανατίσει ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πολλές φορές αν ξεφυγεις απο τον κοσμο που ζεις και δεθεις με τον μακρινο παραλληλο θα σε θεωρησουνε τρελο, θα σε θεωρήσουνe -διαφορετικό-
    ομως διαφορετικότητα δεν ειναι κατι το τρελο ειναι κατι φυσιολογικο και μακαρι να μην το καταλαβουν αυτο οι ανθρωποι γιατι τοτε θα παψει να ειναι κατι ιδιαίτερο. θα γινει ρουτίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή