γλυκά όνειρα

και έπειτα έρχονται αυτές οι στιγμές
κάποιο βράδυ του Δεκέμβρη και σε καθιστούν τόσο ανέλπιστα ευάλωτο

ενώπιος ενωπίω σπάνιων συναισθημάτων και αισθήσεων στέκεις
αισθήσεων που σου φέρνουν ένα χαμόγελο στο στόμα
θυμάσαι πως είναι να γελάς με δυο διστακτικά δάκρυα στα μάτια ;
μα ακόμη και αν έχεις ξεχάσει θα υπάρχει πάντα μια κάρτα να σου υπενθυμίζει
πως είσαι ζωντανός
πως είσαι ευτυχισμένος
μια κάρτα ασπρόμαυρη
το τίποτα και το πάντα
μια ταιριαστή αντίθεση που δεν μπορεί να εκφραστεί χωρίς τα υπόλοιπα κομμάτια
αλλά ξέρεις πως αυτό το παζλ δεν ολοκληρώνεται,
μονάχα συμπληρώνεται

έτσι αποσβολωμένος, να γνέψεις μπορείς μοναχά καθώς χάνεσαι
σε αυτήν την μελωδία ενός πιάνου κόκκινου
που πάντα θα σου θυμίζει τις φράουλες
που δεν κατάφερα ποτέ να θαυμάσω
μα ξέρεις πως οι ζωές μας είναι όπως εκείνη η σβούρα
κοίταξέ την καθώς γυρίζει
θα δεις μια παρέα να αγκαλιάζεται
χαρά, λύπη, φιλοδοξίες, ικανοποίηση, όνειρα, αισιοδοξία, φόβος, ευτυχία, αγάπη, έρωτας
όλα συμπληρώνονται σ' ένα παράξενο μωσαϊκό
και δένονται σφιχτά γύρω απ' τον καρπό σου
να σου θυμίζουν πως μπορείς να πετάξεις
ακόμα και πάνω σε μια μινιατούρα ενός αεροπλάνου παλιού

η παιδική αναγκαιότητα μια πολυτέλεια που μόνο αυτοί κατέχουν
είναι αυτές οι στιγμές που σου δίνουν ζεστασιά
και μια ευτυχία τόσο αγνή όσο το γέλιο
που ακούς όταν ανοίγεις το δώρο σου
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

στιχάκια με το δάχτυλο στο τζάμι που παγώνει

Με το ραδιόφωνο σιγά                               

                 μες στ' απαλό σκοτάδι

















θα τρόμαζες αν ήξερες

πόσο

the sweetest dream will never do

Every moment spent with you is a moment I treasure







παλι σ' αναζητω
και παλι μου λειπεις
αλλα χαιρομαι που θα σε ξαναδω
σε βλεπω και τωρα
τωρα που η καρδια μου χτυπα γρηγορα
και εγω ανημπορος καθως ενα δακρυ κυλα στο μαγουλο μου
ΜΑ ΓΕΛΑΩ
ΜΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ
παντα διπλα σου θα βρισκεται η σκεψη μου



απο ευτυχια



αποκοιμηθηκα με ενα ξεχασμενο χαμογελο

ΣΕ                πολυ

επιβιωνοντας στη θολοτητα ενος αποκρουστικου οριζοντα

                                   

                                                            βλεποντας σε










αναζητωντας μιαν υπεροχή φτασαμε στην ακροθαλασσια

εσωτερικός μονόλογος

αν τα αστερια βγαινουν καθε βραδυ ειναι γιατι καποιος τα ζητα, καποιος τα 'χει αναγκη -

                                                                       παρασκηνιο μιας πραξης θεατρικης

naval

και ολόκληρο το βράδυ το όνειρό σου έβρισκε το χάδι μου

και γίνονταν μια σταγόνα ντροπαλή, διστακτική

μια σταγόνα καυτή που έσταξες πάνω μου

και αυτή με τρύπησε

με διαπέρασε, με μάτωσε

ένα άδειο μπαούλο ξεκλείδωσε

ξέρεις από κείνα τα γνώριμα με του καιρού τα γυρίσματα

αυτά που έχουν φθαρεί μα ποτέ τους δεν άνοιξαν

τώρα ευάλωτα ορθάνοιχτα

φανερώνουν αυτά που συνεχώς σε καθηλώνουν

που διαρκώς σε ψάχνουν

πρόσεξε το μπαούλο αυτό

μιας και είναι ο,τι πολυτιμότερο έχω

ο,τι πολυτιμότερο είχα ποτέ                     

τα μαλλιά σου μυρίζουν αρμύρα

αυτή η μελαγχολική μυρωδιά

ξέρεις πως αγαπώ την αρμύρα

την αγαπώ γιατί μου θυμίζει εκείνη

που μου έμαθε τόσα πολλά, τόσα μυστικά

άλλοι την είπαν θάλασσα, εγώ , μονάχα, μάνα

άλλες φορές απλά σταματώ να μιλώ και απλά σε κοιτάζω

σε κοιτάζω και γελάω

και ονειρεύομαι

ονειρεύομαι πως βρισκόμαστε ξαπλωμένοι και οι δυο

πάνω σε μια αμμουδιά

εκείνη με τη χρυσαφιά άμμο

που σου ζεσταίνει την ψυχή

και ξεχνάς τα πάντα

τώρα πια τίποτα δεν έχει σημασία

τώρα είμαστε μαζί και αγναντεύουμε

τη θάλασσα

τη ζωή που περνάει

μα εμείς διαλέγουμε να παγώσουμε το χρόνο

για ένα ιδανικό παρόν

σε λίγο ξημερώνει

ακούω την ανατολή να φθάνει με αυτήν την εύθυμη μουσική

σε κοιτώ καθώς κοιμάσαι

και το πρόσωπό σου είναι χαμογελαστό

αρχίζει να φωτίζεται όπως η πανσέληνος ψηλά λίγο πριν εγκαταλείψει το νυχτερινό υπερθέαμα 

είσαι πολύ όμορφη

γράφω στο μισοσκόταδο και σου λέω

πως είμαι ευτυχισμένος

ευτυχισμένος που σε κρατώ αγκαλιά

Ξημερώνει, όμορφη

οταν αμφιβαλλεις νιωσε την καρδια σου

μην φοβάσαι τα μεγάλα λόγια. να φοβάσαι αυτούς που δεν τα εννοούν.












Σε αγαπώ (όσο  το εννοώ θα το   λέω)